fbpx

83 ditë qëndrova para inkubatorit, preka qelqin duke menduar se përkëdhel Marijën

08.11.2019

AcibademSistina Marija

Infermierët dhe mjekët që vazhdimisht janë në aksion, puna e pandërprerë e makinave për ndjekjen e funksioneve vitale, shumë inkubatorë dhe foshnja të vogla që luftohen për t’i fituar të gjitha aparatet dhe të funksionojnë në mënyrë të pavarur. Më këtë pamje çdo ditë takohen prindërit e foshnjave të lindura para kohe. Disa mbesin atje vetëm disa ditë, disa kalojnë një kohë më të gjatë para se të shkojnë në shtëpi. Gjëja e përbashkët për të gjitha foshnja është se marrin shumë dashuri dhe mbështesje nga ekipi i kujdesit neonatal intensiv dhe nga familjet e tyre. Së bashku kalojnë nëpër sfidat e shumta  që i sjell lindja e parakohshme.

Vogëlushja Marija është njëra prej atyre. E lindur në javën e 29 të gestacionit vetëm me 790 gramë. Nëna e saj Kristina shpjegon se kanë kaluar nëpër një periudhë shumë të rëndë, plotë me lotë dhe frikë. Goditjen e parë që ia ka dhënë jeta ishte humbja e motrës së Marijës. Jeta e ka vendosur në një  udhëkryq, ka vuajtur humbjen e njërin fëmijë, ndërsa nga ana tjetër gjatë asaj periudhe duhej të jetë e qetë dhe guximshme për vogëlushen Marija, e cila ishte luftuar për jetë.

Prekja e parë

AcibademSistina Marija

“Për çdo prind paraqet një goditje të madhe duke parë një foshnje aq të vogël dhe të dobët nga 790 gramë si qëndron në inkubator dhe luftohet për jetën e tij. Në këto momente ndihesha shume e dobët pa ndihmë, sepse nuk kisha mundësi të bëjë asgjë. E vetmja gjë që kisha mundësi ta bëj ishte të qëndroje para inkubatorit, ta përkëdhel qelqin dhe ta flas foshnjës së vogël për ta dëgjuar zërin tim  dhe çdo dite u shpresova se së shpejti do të vijë momenti kur do ta mbajë Marijën në duart e mia. Nuk kisha mundësi ta përqafojë, ta përkëdhel, t’i tregoj asaj se nuk është e vetme. Ndihesha shumë emocione, rrugë plotë me frikë, pasiguri, dobësi, dhimbje të madhe shpirtërore, por njëkohësisht plotë me shpresë dhe besim. Kaluam 83 ditë në Departamentin e Kujdesit neonatal intensiv në Spitalin Klinik „Acibadem Sistina“.

 

Dr. Dushko Fidanovski ishte vazhdimisht me ne, na dha mbështetje dhe shpresë se gjithçka do të jetë ashtu siç duhet. …pas luftës në kujdesin intensiv, erdhi periudha plotë me frikë, kontrolle të përditshme dhe ndjekja e foshnjave të lindura para kohe

 

Çasti i parë kur për herë të parë mora Marijën në duart

AcibademSistina Marija

Për fat të mirë, ditët e vështira pas neve, sot jam një nënë tepër krenare, jam nëna e një luftëtare trevjeçare që çdo ditë më gëzon dhe plotëson. Gëzohemi për të gjitha gjëra të reja, për çdo gjë që ajo do ta mësojë, për çdo lëvizje të saj, ulje, rrotullim, fjalë. Falënderim i madh për ekipin e tërësishëm të neonatologjisë që kujdestë për Marijën, në krye me Dr. Findanovski. Falënderoj përjetësisht mjekëve më të mirë të departamentit të gjinekologjisë, Dr. Sllobodan Llazarevski dhe Dr. Gordana Petrovska.

“Këshilloj nënat e ardhshme të foshnjave të lindura para kohe, kurrë mos e humbni shpresën dhe besimin në heronjtë e vegjël. Jini të guximshëm, me durim dhe keni besim në luftëtaret e vegjël”, shpjegon Kristina Kokollanska.